Hero | Professionisti ad interim | MSP

Laat ik beginnen om te zeggen hoe fantastisch het is om 12,5 jaar te mogen samenwerken met je moeder. Uiteraard hebben wij meerdere ups en downs gehad in deze periode. De dalen waren misschien dieper dan die met andere collega’s, maar die worden compleet weggevaagd door de ups.

Ik voel me, als familieman, zeer gezegend dat ik überhaupt mijn ouders nog heb en dat ik een fantastische verstandhouding heb met beiden. Maar hoe gaaf is het dan dat ze, mijn vader werkt inmiddels ook al ruim 11 jaar bij Hero, front row meemaken dat je je bedrijf opbouwt.

Als ondernemer is het vaak hard werken en in een jaar als dit zelfs extreem hard werken, voor relatief weinig waardering. Voor waardering verval je toch vaak in een soort van competitiestrijd, awards winnen, ranglijstjes etc. Maar echte, oprechte, waardering is heel lastig om te krijgen en ook om het zo te voelen.

Maar hoe trots kun je als zoon én ondernemer dan zijn, wanneer je eigen moeder je een compliment geeft en haar trots en oprechte waardering uitspreekt. Iemand die de pieken en dalen heeft meegemaakt, als geen ander weet waar je goed in bent, maar juist ook waar je hard moet werken, moet knokken, omdat iets ver buiten je comfortzone is. Iemand die je echt ziet groeien, die altijd het beste met je voor heeft, maar bovenal oprecht is. 

Deze waardering, deze erkenning, daar kunnen geen ranglijstjes of 1.000 Gazellen Awards tegenop.

En juist deze oprechte waardering wil ik ook, bij deze, heel graag voor mijn moeder uitspreken.

Lieve mams, voor je zoon werken is alles behalve makkelijk, I know. Werk en privé gescheiden houden, dingen weten waarvan ik niet wil dat je ze mij vertelt, hoe moeilijk is dat. Maar ook dat je mij ooit terecht aansprak op het feit dat ik juist harder en strenger naar jou ben, dan naar andere collega’s om maar te bewijzen dat ik mijn eigen moeder niet voortrek.

Wat heb jij jezelf waanzinnig ontwikkeld, je continue aangepast aan de veranderingen van het bedrijf. Aan veranderende overlegstructuren, aan het meer op afstand van mij komen te staan in het bedrijf. Aan de cultuurontwikkelingen, aan al die bijzondere mensen die bij Hero zijn komen werken, met ieder hun eigen karakter en gebruiksaanwijzing.

Waar je de eerste jaren juist worstelde hoe met bepaalde precaire zaken om te gaan, ben je inmiddels hét voorbeeld hoe je integer, open en transparant zaken bespreekbaar kunt maken.

Je gezondheid heeft je alles behalve geholpen, maar ondanks dat ben je je altijd vol overgave voor Hero in blijven zetten. Even was ik bang dat we de 12,5 jaar niet zouden halen en dat je begin dit jaar, met het bereiken van de AOW leeftijd, zou stoppen met werken bij Hero. Super blij ben ik dan ook dat je hebt besloten toch 2 dagen per week te blijven werken bij ons.

Het is zeer spijtig dat je sinds eind februari al niet meer op kantoor hebt kunnen werken. Niet alleen voor mij, maar voor veel andere collega’s is dat een oprecht gemis.

Ondanks alles, Corona, AOW, gezondheid en dat werken voor je zoon af en toe absoluut een uitdaging is, hoop ik dat wij nog vele jaren mogen samenwerken. Ik geniet van elke dag en zal dit elke dag blijven doen.

Lieve mams, dank voor alles, dank voor je harde werken, je liefde, je trots en je doorzettingsvermogen. Ik ben super trots op jou en ik hou van je!

Je zoon en collega,
Jeroen